Grand Canyon

Ik denk dat iedereen zich een voorstelling kan maken bij de Grand Canyon. Zo hadden ook Simone en ik die.. Onze voorstelling was dat we vanaf de Canyon in Sedona door zouden rijden totdat we bij een hoog punt uit zouden komen waar je een groot deel van de gehele Canyon kon zien..de Grand Canyon. Compleet anders was het! We reden van de Canyon in Sedona door een stuk, dat als je zou zeggen dat het Drenthe was, ook zou geloven..totdat we in Zuiderburen kwamen haha, allemaal vrijstaande nieuwbouwhuizen! Daarna werd het landschap weer droger en reden we door een soort savanne waarna het langzamerhand weer op Drenthe begon te lijken..alleen dan iets heuvelachtiger, misschien meer zoals Limburg. Waar wij hadden verwacht al kilometers ver vantevoren de rode Canyon te zien zagen we niks anders dan Limburg.. Ik heb Simone nog een keer extra gevraagd of ze de navigatie goed had ingesteld. Op 5 minuten rijden vanaf de Grand Canyon zagen we 1 'bergje'! Was dat dan de Grand Canyon?! En al die foto's dan? Op de bordjes zagen we dat we de Grand Canyon naderden..bij binnenkomst in het park nog geen berg te zien. Ik moet zeggen dat ik me dat ook anders had voorgesteld. Je rijdt dus met je auto het park in, het lijkt wel een soort pretpark. Er zijn verschillende parkeerplaatsen en met shuttlebussen kun je het park door. Er zijn verschillende de routes. De dame van ons hotel had ons al verteld welke routes we moesten nemen en waar we zeker de bus even uit moesten. Na ongeveer 20 minuten in het park, en nog geen berg te hebben gezien moesten we overstappen op een andere bus voor de juiste route. Nietsvermoedend stappen we de bus uit.. Wow!! Dáár is het! Ineens, vanuit het niets zagen we tussen de bomen door de enorme afgrond! Wat is dat mooi! Het leek niet echt haha..net alsof ze een poster hadden opgehangen. Met de shuttlebus werden we van uitzichtpunt naar uitzichtpunt gereden, indrukwekkend mooi. De ervaring was alleen vreemd..we reden dus bovenop de Canyon. Geasfalteerde wegen (juist vandaag had ik m'n schoenen aangetrokken omdat ik verwachtte door de bergen te moeten lopen!) en in de bus zag je aan de ene kant wat bomen langs de weg en aan de andere kant de Canyon. Nou moeten we eerlijk zeggen dat we het op een gegeven moment ook wel een beetje hadden gehad. Hoe gek ook, dat uitzicht heb je na een paar uren wel gezien. Maar al snel werd het avond en hebben we een andere route genomen naar het punt waar je het mooiste de zonsondergang kon zien. Het grappige is dat je meestal naar de zon kijkt omdat deze zo mooi is, maar nu waren juist de gebergten zo mooi om te zien..al die kleuren, rood, groen, zwart, wit, goud.. De hoge hoogten vonden we allebei maar spannend..soms kun je zo'n kriebel in je onderbuik krijgen als je ergens hoog staat, nou het kriebelde vandaag behoorlijk!! Zeker als je mensen, die die kriebel waarschijnlijk niet voelen, op het randje van de afgrond ziet staan..of ergens naar een rots ziet kruipen om de zonsondergang nog beter te kunnen zien. Brrr..! Wij zijn op veilige afstand achter de railing gebleven!