Bij de verkeerde kassa..

Ik denk dat iedereen dit gevoel herkent. Er zijn twee kassa's, de rechter rij lijkt iets korter dus je besluit daar aan te sluiten. Je hebt maar een paar boodschapjes. Je legt ze op de band en hoort de caissière dan zeggen "momentje, ik bel even de hoofdcassière". Blijkbaar wil de klant vooraan in de rij iets retourneren en heeft de caissière daar 'het sleuteltje' voor nodig. Het duurt maar en duurt maar. Inmiddels zijn er nog twee klanten achter je komen staan. De andere rij lijkt toch sneller te gaan. Je pakt je spullen en besluit in de andere rij te gaan staan. Dat gaat voortvarend! Nog één klant..de caissière scant de artikelen maar van één artikel kent de kassa de prijs niet. "Ik vraag even een collega...". ZUCHT! Vandaag hadden wij zo'n dag. De oorzaak was alleen wel tragisch, een ongeluk in Yosemite national park. Al voordat we het park binnen reden stond er een lange file. Er werd uitgelegd dat er een ongeluk was gebeurd waardoor een weg was afgesloten. Daarvoor was echter nog 55 mile park wat goed toegankelijk was dus we konden wel gewoon naar binnen. De verwachting was dat het wel een aantal uren kon duren voordat de weg weer open zou zijn. Dit was wel de weg naar het hotel, maargoed..het was 's ochtends dus we gingen eerst het park verkennen. Yosemite is een park met veel bos, veel water en opnieuw beren (die we nog steeds niet hebben gezien!). We deden een relatief korte hike die de moeite waard was om te zien. We zijn allebei nog nooit in Canada geweest, maar weten vrijwel zeker dat Canada er zo uit moet zien! Helder blauw, ijskoud water omringd door hoge naaldbomen. Prachtig! We besloten om te gaan lunchen. Na een uur rijden kwamen we bij één van de twee restaurants in het park. Gesloten..! Hmm, het tweede restaurant zat bij ons hotel, en dus voorbij het auto-ongeluk. Het was inmiddels wel ruim vier uren later dus we proberen het! Helaas..niet veel later kwamen we erachter dat de weg nog gesloten was. Jeetje..dat zal wel een flink ongeluk zijn geweest dan! Nog een uurtje was de verwachting, en anders moesten we omrijden..dat zal ongeveer drie uren duren. We besloten te wachten, als we er eenmaal langs zouden kunnen dan zijn we er ook na een half uurtje. Met ons wachtten nog vele andere mensen. Inmiddels hadden we echt wel trek, gelukkig hadden we nog wat nootjes en droge crackertjes. Zo besparen we wel op de lunch;)! Anderhalf uur later besloot een Duitse vrouw eens te gaan vragen hoe lang we nog moesten wachten. "Drie tot vier uren, maar het kan ook wel middernacht worden..we kunnen er weinig van zeggen". Pff, dit was dus 'de verkeerde kassa'. We vroegen de 'omweg' en reden ouderwets met de kaart drie uren om vervolgens in ons hotel aan te komen. Het voelde toch een beetje spooky. Een klein achteraf weggetje, heel weinig verkeer. Allebei geen bereik en dan met de kaart in de hand de weg vinden. Maar het lukte! Het laatste stukje kwamen we weer wat meer auto's tegen. Zal de weg weer open zijn? Opnieuw..de verkeerde kassa! Maar hopelijk wel een goede afloop voor de inzittenden van de auto.. Inmiddels zijn we dus in het hotel maar we hebben nog steeds geen bereik en heel beperkt WiFi, vandaar dat de blog wat later komt/is!