Vliegend de derde week in.. - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sanne Vlugt - WaarBenJij.nu Vliegend de derde week in.. - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Sanne Vlugt - WaarBenJij.nu

Vliegend de derde week in..

Door: sannevandervlugt

Blijf op de hoogte en volg Sanne

15 Februari 2012 | Suriname, Paramaribo

Onze derde week in Suriname is aangebroken en het is tijd voor een nieuwe blog! De tijd vliegt hier echt voorbij en gisteravond vlogen wij ook even voorbij..in een helikopter wel te verstaan! Voor Valentijn konden verliefde stelletjes een rondvlucht maken in een helikopter om “Paramaribo at night” te zien. Niet alleen voor verliefde stelletjes was dit een enorme trekpleister maar ook voor toeristen en stagiaires.. Voor deze once in a lifetime experience moesten we dan ook bijna drie uren in de rij staan om tien minuten boven Paramaribo rond te mogen cirkelen maar het was het wachten waard. Hoewel wij, en onze buurtjes met wie we samen zijn gaan vliegen (goh, klinkt toch leuk “samen zijn gaan vliegen”), meer het idee hadden dat we in een kermisattractie hadden gezeten dan dat we een übervette helikoptervlucht achter de rug hadden, hebben we er zeker van genoten! Paramaribo is echt groot en dan bedoel ik voornamelijk qua oppervlakte. Ondanks het geringe inwonersaantal van 250.000 mensen (vergelijking: 2,5 keer Leeuwarden maar 0,5 keer Antwerpen..) is er een grote stad gebouwd, mede doordat ze hier geen torenhoge gebouwen kennen denk ik. Het echte “hutjemutje-bouwen” zoals in Nederland en België is er ook niet bij, huizen zijn vaak vrijstaand met voor Nederlandse begrippen vrij veel grond. De huizen op zich zijn echter wel vaak dichtbewoond. Binnen Paramaribo is alles vrij goed te bereiken op de fiets dus dat proberen Sas en ik ook zoveel mogelijk te doen, het AZP zit op vijf minuten afstand van ons huisje dus naar stage kunnen we ook mooi fietsen. De tropische regenbuien en het roekeloze rijden van de meeste Surinamers gooit nog wel eens wat roet in het eten waardoor we ’s avonds vaak een taxi nemen maar over het algemeen kunnen we zeker tijdens de ochtend en middag alles op de fiets doen, ideaal! Autorijden heb ik hier nog niet gedaan maar wil ik zeker wel gaan doen. Het lijkt ons prachtig om een enorme pick-up of terreinwagen te huren en daarmee Paramaribo en omgeving te gaan ontdekken maar eerst misschien maar eens een iets kleiner autootje proberen en een beetje wennen aan het links rijden!

Afgelopen maandag zijn we met stage begonnen en is ons luizenleventje voorlopig even verleden tijd. Vorige week hebben we lekker rustig aan gedaan, naar het zwembad, uiteten, mensen bezocht die Sas nog kent van de vorige keer dat ze in Suriname was, een aantal middagjes naar de stad geweest en uiteraard ook nog een aantal avondjes. Paramaribo leer ik (Sas kende het natuurlijk nog een beetje) langzaam bij beetje kennen maar met dat fantastische richtingsgevoel van mij vergt dat enige moeite. Brian heeft ons vorige week donderdag kriskras (althans, voor mijn gevoel) gechauffeurd door Paramaribo. We hebben de Wijdenboschbrug van dichtbij mogen aanschouwen en hebben de avond goed afgesloten met een Parbobiertje in Perola, een niet-hoerentent waar gewoon veel prostituees zijn..

Stage bevalt tot nu toe goed maar door een klein inschattingsfoutje waren we met een overschot aan studenten, negen studenten op de vroege dienst is net iets teveel van het goede. We hebben eergisteren en gisteren een rooster gemaakt en de diensten nu zo verdeeld dat Sas en ik steeds samen dezelfde dienst draaien zodat we niet alleen over straat hoeven naar stage toe en ook niet alleen thuis hoeven te zijn. We zijn hartelijk ontvangen in het ziekenhuis, de verloskundigen zijn erg aardig en we zijn als laatstejaars vroedkundestudenten ook meer dan welkom. De eerste dag zijn we rondgeleid op de afdeling. Uiteraard is de afdeling primitiever dan in Nederland of België maar de nodige apparatuur is aanwezig. De hygiëne laat ietwat te wensen over maar het ongedierte is hier ook moeilijk te bestrijden. Op de afdeling hebben we voornamelijk muskieten en een aantal gekko’s gezien. Deze laatste worden hardhandig verwijderd. Wij vinden ze wel leuk en handig omdat ze onze muskieten thuis opeten! We hebben onze eigen “huisgekko”, Charlie, die een heerlijk plekje heeft gevonden op mijn kamer achter mijn spiegel. ’s Avonds komt hij me een goede nacht wensen en ’s ochtends kruipt hij weer veilig achter mijn spiegel. Verder valt het ongedierte in huis mee. Na mijn “heldennacht in de hangmat” slaap ik hier zelfs zonder klamboe! Er is enkel een aantal muskieten dat ons aanvalt maar Sas bestrijdt deze met onze elektrische vliegenmepper, naast mij Sas haar grote vriend hier in huis! Er zitten nog wel beestjes in huis maar die zitten overdag waarschijnlijk verscholen waardoor we ze nog niet hebben gevonden. Ze laten alleen wel hun sporen achter..zo heeft er een beestje precies ín de wijzerplaat (glas was kapot) van mijn inmiddels niet meer werkende zusterklokje gescheten..tsjah, dat moet je ze dan wel meegeven..mikken kunnen ze wel! Ik stem hier op de politieke partij van de struisvogel, zolang ik geen beestjes zie zijn ze er ook niet (of ik doe een poging tot..)!
Op de afdeling in het ziekenhuis zouden ook ratten rondlopen. Althans, we stonden in de spoelruimte waar een erg penetrante geur hing..ik dacht in eerste instantie dat het de prullenbak met placenta’s was die lekker stond te broeien maar de verloskundige zei dat er waarschijnlijk ergens een dode rat lag te ontbinden. We hebben hem na grondig onderzoek, twee of drie keer bukken, niet kunnen vinden en de penetrante geur gelaten voor wat het was, de volgende dag was de geur verdwenen dus de poetsvrouw heeft hem waarschijnlijk wel gevonden.. De mogelijk andere ratten hebben zich tot op heden verscholen voor ons, wat ze ook wel mogen blijven doen trouwens, aldus de politieke partij van de struisvogel.

Vandaag en morgen hebben we nachtdienst, of wachtdienst zoals ze hier zeggen. Zondagnacht was het erg druk geweest dus op zo’n dienst hopen we weer! Misschien dat ik morgen wel weer een heel verhaal heb over stage maar dan horen/lezen jullie het wel terug op mijn blog!
Tot slot ben ik hier bezig met mijn eindwerk en opzoek naar zwangeren die een enquête voor mij in willen vullen. Ben je zwanger of ken je misschien iemand die zwanger is zou je dan mijn enquête in willen vullen of diegene willen vragen of ze mijn enquête in wil vullen? De link naar de enquête zal ik onderaan zetten! Alvast super bedankt!

Liefs en tot een snelle update!
http://www.enquetemaken.be/toonenquete.php?id=98173

  • 15 Februari 2012 - 23:26

    Martina:

    Popje ,

    Weer een verhaal om van te smullen!!
    Je hebben wel erg veel "huisdieren " die lastig zijn.Geweldig he die helicopter vlucht, bofkonten !!
    Geniet ervan en succes in je nachtdienst.

  • 16 Februari 2012 - 07:22

    Marleen (Connector):

    Hoi Sanne, wat erg leuk om wat van je te lezen..... Wat een belevenis en wat een leuke verhalen. Veel succes en lekker genieten van de tijd dat je daar bent... groetjes en tot het volgende verhaal.....

  • 16 Februari 2012 - 08:08

    Doete:

    Dag lieverds,

    Ik zat stiekem al weer te wachten op een nieuwe blog en ja hoor:) Leuk zeg om te lezen hoe jullie het daar hebben!:)
    Geniet er maar lekker van en veel succes met jullie nachtdiensten!

    Liefs uit Antwerpen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Sanne

Uhm..een omschrijving van mezelf?! Ik denk dat als jullie mijn blog lezen wel weten wie ik ben en dat jullie me anders al lezende wel een beetje leren kennen dus een omschrijving van mijzelf sla ik even over.. Wat ik wel wil vertellen is dat ik in Suriname stage zal gaan lopen op de verloskamers van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Ik studeer vroedkunde aan Artesis Hogeschool Antwerpen. In juni hoop ik af te studeren zodat ik aan het werk kan als verloskundige! De VLIR-beurs heeft er mede voor gezorgd dat ik deze reis kan maken. Voor studenten in België die erover nadenken om ook stage in Suriname te gaan lopen is het zeker aan te raden om even te kijken op de volgende website: http://www.vliruos.be/index.php?navid=425. Suriname is de "tweede reis" die ik maak. In 2009 ben ik vijf maanden in Oeganda geweest. Vind je het leuk om daar nog iets van te lezen? Dan kun je kijken op: www.bloggen.be/sanne_in_uganda

Actief sinds 30 Jan. 2012
Verslag gelezen: 382
Totaal aantal bezoekers 27733

Voorgaande reizen:

24 Augustus 2016 - 01 Oktober 2016

Huwelijksreis

31 Januari 2012 - 30 November -0001

Stage verloskunde

Landen bezocht: